یار اگر یک نظر بر دل یار افکند   

  پاک شود جان و دل درخور گفتار نیست

پیدای پنهان من !

مشق نامت دفتر قلبم را پر کرده است .

بی تو سبزینه ی شادیم را به اندوهی خاکستری بخشیده ام بی تو شبهای یلدایی

 و روزهای کویری من ،هردو ،اشکهایم را فریاد می کنند و تنهایی روحم را تکرار .

بیا و سری به کوچه های سرد و ابری دلم بزن که با زمستانی ترین زمستان ها پهلو

 می زنند .بیاودر زلال چشمانم تن بشوی و ضیافت شفاف آیینه را پذیرا باش.

در بی تو بودنها به تو محتاجم و در با تو بودنها به باور بودنت .

در روزترین روزها ،روزی که مهرورزی ،گرد حقارت از چهره می شوید ،

روزی که جنون عشق عقل عقلها می شود ،به انتظارم پایان می بخشی و به جای

اینکه میهمان خوابهایم باشی ،باورم را بارور می کنی و تعبیر خوابهایم می شوی

 و من ......عشق را با جنون جلا می دهم .هرجا که باشی تشنه نگاه خورشیدیت

 خواهم بود و عاشق ترینت .سایه ات می شوم .

زیر پایت می افتم و تو از سایه ات ناگریزی.